Het warmte- en koude-uitwisselingsnetwerk van de universiteitscampus Parijs-Saclay is één van de vijf innovatieve demonstratieprojecten binnen het Europese D2Grids-project. D2Grids beoogt de ontwikkeling van de zogeheten 5e generatie slimme warmtenetten te stimuleren. Op de Parijse proeflocatie worden thermische systemen in combinatie met een geavanceerd, intelligent vraagbeheer getest.
Bij de 5e generatie warmtenetten worden klanten niet meer voorzien van energie uit een grote, centrale energiecentrale. In plaats daarvan wordt gebruik gemaakt van een lokale, decentrale energiecentrale die bij de eindgebruiker om de hoek staat. Ook in Parijs wordt hiermee geëxperimenteerd. Het warmte- en koude-uitwisselingsnetwerk van de hoofdstedelijke universiteitscampus maakt gebruik van een duurzame, natuurlijke energiebron in de regio Île-de-France: geothermische energie, ofwel aardwarmte.
Geothermische putten
Om deze warmte benutten, werden boorgaten geboord van 700 meter diep. Uit deze geothermische putten wordt warm water omhoog gepompt. De warmte wordt uit het water gehaald en via het net gedistribueerd. De putten zullen op den duur alle gebouwen op het universiteitsterrein van deze aardwarmte voorzien. Hiermee wordt een belangrijke bijdrage geleverd aan de ambitie om meer dan 60% hernieuwbare energie te gebruiken op de universiteitscampus.
Een gedeeld energiebeheersysteem
Intelligentie is een belangrijk element bij de 5e generatie warmtenetten. Om de energieverdeling te optimaliseren op basis van de behoeften en het gebruik van elk gebouw, is het verwarmings- en koelingsnetwerk van Parijs-Saclay gebaseerd op een digitale infrastructuur die meer dan 5.000 gegevens in realtime kan verzamelen en verwerken. Dit intelligente beheersysteem maakt het mogelijk de productie aan te passen en de temperatuur constant te reguleren. In de winter daalt bijvoorbeeld het verwarmingsverbruik na 18.00 uur in niet-bezette openbare gebouwen. Terwijl het in woningen juist toeneemt. De digitalisering van het systeem maakte het daarnaast mogelijk om deze managementkeuzes te sturen door, afhankelijk van beschikbaarheid, het gebruik van de meest concurrerende en minst vervuilende energieën te begunstigen.
Restwarmte terugwinnen
Een deel van de elektriciteitsvoorziening voor het verwarmings- en koelingsnetwerk van Parijs-Saclay zal ook worden geleverd via lokale duurzame elektriciteitsproductie. Daarbij gaat het om het gebruik van zonnepanelen en terugwinning van restenergie uit processen en datacenters. Sommige activiteiten genereren warmte die momenteel niet wordt teruggewonnen. Dit wordt ‘restwarmte’ genoemd, die in de toekomst kan worden opgevangen en in het netwerk geïnjecteerd om de verschillende districten van de campus te voeden en tegelijkertijd de vorming van stedelijke hitte-eilanden te beperken. Er wordt bijvoorbeeld een project bestudeerd om restwarmte terug te winnen van een supercomputer. Het zou 4.000 MWh bedragen, wat overeenkomt met het warmteverbruik van meer dan 1.000 nieuwe woningen.
Méér over D2Grids
D2Grids is een project dat de 5e generatie stadsverwarmings- en koelingsnetwerken (5G DHC) in heel Europa moet opschalen. Als eerste bij de vijf proeflocaties: Brunssum, Parijs-Saclay, Bochum, Glasgow en Nottingham. Maar ook bijvoorbeeld in Vlaanderen. D2GRIDS (afkorting voor ‘demand driven grids’) is een project van Interreg NWE, gecoördineerd door Mijnwater.
Continuïteit
De architectuur van het netwerk is zodanig ontworpen om gebruikers het hele jaar door verzekerd zijn van gelijke en veilige toegang tot energie. Naast de aardwarmte en terugwinningswarmte die worden gebruikt om in de basisbehoeften te voorzien, zijn in de gecentraliseerde installatie aardgasketels aanwezig om aan specifieke behoeften te voldoen en de continuïteit van de service tijdens onderhoudswerkzaamheden te waarborgen. De opslag van warmte of koude minimaliseert overigens het gebruik van aardgas, wat helpt om de CO2-footprint en energiekosten van het netwerk in de loop van de tijd te verbeteren.
Concurrerende energiekosten
Deze beperkte afhankelijkheid van fossiele energiebronnen maakt het Parijse universiteitsnetwerk economisch concurrerend. De energiekosten zijn stabiel en beheerst omdat ze minder onderhevig zijn aan variaties in de prijzen van fossiele brandstoffen. Abonnees profiteren ook van een beter inzicht in hun kosten, aangezien het netwerkabonnement alle kosten voor exploitatie en onderhoud omvat. Daarnaast zijn er prikkels om het energieverbruik van de bewoners te optimaliseren, zonder daarbij een hoog comfort op te offeren. Wat gunstig is voor hun energierekening bovendien. De economische controle over het netwerk en de technische en milieuprestaties zijn op de lange termijn gewaarborgd. Hiervoor heeft Parijs-Saclay een 7-jarig prestatiecontract afgesloten. Hierin zijn prestatiedoelstellingen vastgelegd over hernieuwbare energietarieven, energie-efficiëntie van productiefaciliteiten en CO2-uitstoot. Lees meer over D2Grids en de 5e generatie stadsverwarmings- en koelingsnetwerken
D2Grids wordt georganiseerd via het Interreg programma en financieel ondersteund door ERDF:
